Insanlar kabaca ikiye ayrılır.
Bırakanlar ve kalanlar.

Bırakan, yeni bir denge arar, bulur.
Kalan, bazen tutunduğu içinde kaybolur.

Bazen geride bırakmak gerekir ki yeniliğe alan açılsın. Yeni gün yeni denge getirsin.

Bazen de kalmak gerekir inatla. Olanı korumak, oldurmak için.

Hayat, bu ikisi arasında gelgitlerdir. Bırakacağımız yerde kalmak ya da kalmamız gerekirken uzaklaşmak.

Her ikisi için de kişinin mutlaka bir açıklaması vardır. Zamanla açıklama da değişir, kararlarımızda.

Kalmak için çabalarken bırakıp giden olur. Ya da bırakıp giderken “gitme dur” diyen.

Hayat bu. Bir öyle bir böyle olur.